Dinamalar

ஈழத்தமிழ் அகதிகளை அடக்கி ஒடுக்கிக் கொடுமைப்படுத்தும் மத்திய அரசு அவர்கள் மீதும் பரிவு காட்டலாம் அல்லவா?   29-ஆக-2016 06:59:40 IST

மாநிலங்களவை உறுப்பினர் சசிகலா மறறோர் உறுப்பினரான திருச்சி சிவாவை 4 முறை கன்னத்தில் அறைந்த செய்தியில், “அதிமுக தலைவி - மாண்புமிகு முதல்வர் தன் பெயரையும் கட்சிப்பெயரையும் காப்பாற்றுவதற்காக உடனே இவரைக் கட்சியிலிருந்து நீக்க வேண்டும். இதன் மூலம் இவரது நா.உ.பதவி பறிக்கப்பட வேண்டும். பொது இடத்தில் இவ்வாறு வேறு யாரும் தவறாக நடப்பதற்கு முன்னர் உடனே நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.” எனக் குறிப்பிட்டிருந்தேன். தன் கட்சி உறுப்பினர் என்பதற்காக சப்பை கட்டுக் கட்டாமல் உடனடியாக அவரை நீக்கிய அதிமுக தலைவி - மாண்புமிகு முதல்வர் உண்மையிலேயே பாராட்டிற்குரியவர். இதன் பின்னர் எக்கட்சியாளாக இருந்தாலும் பண்பாடாக நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற உணர்வு பிறருக்கு வரும். விரைந்து துணிந்து நடவடிக்கை எடுத்த அதிமுக பொதுச்செயலருக்குப் பாராட்டுகள். அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன்   01-ஆக-2016 13:11:28 IST

பாதுகாப்பு அதிகாரியிடம் ஆட்சிபற்றி நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் சொல்லத் தேவையில்லை. அப்படியே சொல்லியிருந்தாலும் தொலைவிலிருந்த சசிகலாவிற்கு எப்படி கேட்டிருக்கும்? எனவே, தலைவியிடம் நல்ல பெயர் வாங்குவதற்காக இவ்வாறு வன்முறையாக நடந்து கொண்டு அதனைப் பெருமையாக நான்கு முறை அறைந்ததாகவும் கூறியுள்ளார். எனவே, அதிமுக தலைவி - மாண்புமிகு முதல்வர் தன் பெயரையும் கட்சிப்பெயரையும் காப்பாற்றுவதற்காக உடனே இவரைக் கட்சியிலிருந்து நீக்க வேண்டும். இதன் மூலம் இவரது நா.உ.பதவி பறிக்கப்பட வேண்டும். பொது இடத்தில் இவ்வாறு வேறு யாரும் தவறாக நடப்பதற்கு முன்னர் உடனே நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன் /தமிழே விழி தமிழா விழி எழுத்தைக்காப்போம் மொழியைக் காப்போம் இனத்தைக் காப்போம்/   31-ஜூலை-2016 07:34:58 IST

1954 முதல் தாமரை விருதுகள் இந்திய அரசால் வழங்கப்பெறுகின்றன. இதன் நோக்கம் பாராட்டுவதுதான். பாராட்டு ஏன், கமுக்கமாக இருக்க வேண்டும். பாராட்டப்பெற்றவர் இவற்றைக் குறிப்பிடும்பொழுதுதானே அரசால் பாராட்டு பெற்ற மதிப்பிற்குரியவர் எனத் தெரிய வரும். தகுதியற்றவர்களுக்குப் பாராட்டு வழங்குவதால், உண்மை வெளியே வரும் என அரசு அஞ்சுகிறதா? அரசு செல்வர்களுக்கும் செல்வாக்கினருக்கு மட்டும் இவ்விருதுகளை வழங்காமல் தகுதியறிந்து வழங்க வேண்டும். அவ்வாறு வழங்கப்பெறும் விருதுகளை விருதாளர்கள் பெயருக்கு முன் குறிப்பது தவறில்லை என்றும் அறிவிக்க வேண்டும். இப்பொழுதும் விருதாளர்கள் விருதின் பெயரைக் குறித்தே குறிக்கப்படுகின்றனர். எனினும் இது போன்று சிலர் அதனை எதிர்த்து நடவடிக்கை எடுத்து வருகின்றனர். எனவே, இவற்றிற்கு இடம் இல்லாவண்ணம், மத்திய அரசு விருதுகளைக் குறிப்பதற்கு உள்ள தடையை நீக்க வேண்டும். அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன் /தமிழே விழி தமிழா விழிஎழுத்தைக்காப்போம் மொழியைக் காப்போம் இனத்தைக் காப்போம்/   31-ஜூலை-2016 07:19:13 IST

நேர்மை, நாணயம், உண்மை முதலான பண்புகள் இன்றும் மக்களிடையே உள்ளன. அதுவும்செல்வர்களைவிட எளியவர்களிடம் மிகுதியாக உள்ளன. அவற்றை மெய்ப்பிக்கும் சான்றுதான் சுரேந்திரா, சங்கர் உடன்பிறப்புகளின் இந்தச் செயல்பாடு. உழைப்பில்வராத பணம், பிறரின் பணம் வேண்டா என்னும் உயர்பண்பு உடைய இவர்களுக்கு அரசு விருதுகள் அளித்துப் பாராட்ட வேண்டும். செல்வர்களுக்கும் செல்வாக்கு உள்ளவர்களுக்கு மட்டும் விருது அளிப்பதை நிறுத்திவிட்டுப் பண்பாளர்களுக்கு மாநில, மத்திய அரசுகள்விருதுகள் வழங்க இதனைத் தொடக்கடாகக் கொள்ள வேண்டும். பாண்பாளர்கள் சுரேந்திரா,சங்கர் ஆகிய இருவருக்கும் பாராட்டுகள். அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன் /தமிழே விழி தமிழா விழிஎழுத்தைக்காப்போம் மொழியைக் காப்போம் இனத்தைக் காப்போம்/   31-ஜூலை-2016 06:59:45 IST

பெயரைச் சொல்வது தவறல்ல சொல்லாதிருப்பதே வரலாற்றுப்பிழை நாம், அடைமொழிகள் சேர்த்து ஒருவரை அழைத்தாலோ அவருக்குரிய பட்டத்துடன் குறிப்பிட்டாலோதான் அவருக்கு மதிப்பளிப்பதாகத் தவறாகக் கருதுகிறோம். தமிழக அரசியலில் இது மிகவும் மோசமான முறையில் உள்ளது. ஒருவர் உயர, உயர, மக்கள் பெயருடன்மட்டும் குறிப்பதுதான் பழக்கம். எனவேதான் நேரு, காந்தி, அண்ணா என்கின்றோம். ஆண்டவனையே பெயர் சொல்லி அழைக்கும் நாம், நாட்டை ஆண்டவனை, ஆள்கின்றவனை அவ்வாறு பெயர் சொல்லிஅழைப்பது அவரைச் சிறுமைப்படுத்துவதாகத் தவறாகக் கருதுகிறோம். பெயரைச் சொல்லாமல் சிறப்புப்பெயரால் அழைப்பதையே உயர்வு எனவும் தவறாகக் கருதுகிறோம். ஆனால், இவ்வாறு நாம் அழைப்பதன் மூலம், யாரைச் சிறப்பிப்பதாகக் கருதுகிறோமோ அவரை வரலாற்றிலிருந்து நீக்கும் தவற்றைச் செய்கின்றோம் என்பதைஉணர்வதில்லை. கடல்கொண்ட தமிழ்நாட்டில் எஞ்சிய இலக்கியங்களைத் தொகுத்தனர். இவ்வாறு தொகுத்த சங்கப்பாடல்கள் சிலவற்றை இயற்றிய புலவர்களின் பெயர்கள் தெரியவில்லை. எனவே, அவர்கள் பாடல்களில் இடம்பெற்ற சிறப்புத் தொடர்கள் மூலம் அவர்களை அழைத்தனர். இவ்வாறு அழைக்கப்பெறும் புலவர்களே, அணிலாடு முன்றிலார், இரும்பிடர்த் தலையார், ஊட்டியார், ஊண்பித்தை, ஓரிற்பிச்சையார், ஓரேருழவர், கங்குல் வெள்ளத்தார், கவைமகன், கழாத்தலையார், கழைதின் யானையார், காமஞ்சேர் குளத்தார், காலெறி கடிகையார், குப்பைக் கோழியார், கூகைக் கோழியார், செம்புலப்பெயல்நீரார், தனிமகனார், தேய்புரிப் பழங்கயிற்றினார், தொடித்தலை விழுத்தண்டினார், நோய்பாடியார், பதடி வைகலார், மீனெறி தூண்டிலார், விட்டகுதிரையார் முதலானவர்கள் ஆவர். இவர்களின் இயற்பெயர்கள் தெரியாச் சூழலில் இவ்வாறு சிறப்புப்பெயர் சூட்டி அழைப்பது தவறல்ல. ஆனால், இயற்பெயர் மறையும் வகையில் சிறப்புப் பெயரால் அழைத்தால் இயற்பெயர் மறைந்துவிடும் சூழல் ஏற்படும். ஒரு வேளை, திருவள்ளுவரின் இயற்பெயர் வேறாக இருந்திருப்பின் திருவள்ளுவர் என்னும் சிறப்புப்பெயரால் மட்டுமே குறிப்பிட்டதால் இயற்பெயர் மறைந்திருக்கும் வாய்ப்பு உண்டு. தொல்காப்பிய உரையாசிரியர்களில் ஒருவர் பெயர் பேராசிரியர் என்பதாகும். கல்வி ஒழுக்கங்களில் சிறந்து பெரும்புலமையுடன் உரையெழுதியமையால், பேராசிரியர் என்றே அழைக்கப்பெற்றுள்ளார். 13 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்ததாகக்கூறப்படும் இவர் காலத்தில்தான் காலிங்கர், பரிமேலழகர், பருமனார், தருமனார் முதலான உரையாசிரியர்கள் வாழ்ந்துள்ளனர். இவர் காலத்திற்கு முன்பே மணக்குடவர், நீலகண்டனார், ஆத்திரையன் பேராசிரியர், பரிப்பெருமாள், குணசாகரர், இளம்பூரணர் எனப் பலரின் பெயர்களும் தெரிய வருகையில் இவரது இயற்பெயர் மறைந்ததன் காரணம் இவர் காலத்திலேயே இவர் சிறப்புப்பெயரால் அழைக்கப்பெற்றமைதான். இவரைப்போலவே மேலும் நால்வர் பேராசிரியர் என்று அழைக்கப்பெற்று இயற்பெயர் மறைந்து புகழால் வாழ்கின்றனர். சிலப்பதிகாரத்திற்கான உரை வளத்தால் சிறப்பு பெற்ற அரும்பதஉரையாசிரியர் முதலான பிறரின் பெயர்களும் தெரியாமல்போனதற்கு நூல்கள் அழிவுடன் இதுவும் காரணமாய் இருந்திருக்கலாம். நாம் பாரதியார் என்றால் சுப்பிரமணிய பாரதியாரைத்தான் எண்ணுவோம். ஆனால், ஒரே நேரத்தில்தான் சுப்பிரமணியன் என்னும் கவிஞருக்கும் சோமசுந்தரம் என்னும் கவிஞருக்கும் பாரதியார் பட்டம் வழங்கப் பெற்றது. முன்னவர் புரட்சிக்கவிஞர் சுப்பிரமணிய பாரதியார் என்றும் பின்னவர் நாவலர் சோமசுந்தர பாரதியார் என்றும் உலகில் புகழ்பெற்றனர். ஆனால் நாம் முன்னவரைப் பாரதியார் என்று மட்டும் குறித்துப் பயன்படுத்திவருவதால் அவரது உண்மைப்பெயரே பலருக்கும் தெரியாமல் போகின்றது. கனகசுப்புரத்தினம் என்னும் இயற்பெயர் கொண்டவர் தாமே பாரதி்தாசன் என்று புனைபெயர் வைத்துக்கொண்டமையால் அவரது இயற்பெயர் குறித்து நாம் கவலைப்படத் தேவையில்லை. ஆனால், இயற்பெயருடன் அழைக்கப்பெற வேண்டியவர்களைச் சிறப்புப் பெயரால் மட்டும் அழைப்பதால், அவர்களுக்குரிய பெயர்களை வரலாற்றில்இருந்து நாமே அப்புறப்படுத்துகின்றோம் என்பதை உணரவில்லை. இதைத் தவிர்ப்பதற்குச் சிறப்புப் பெயர்களுடன் இயற்பெயர்களையும் சேர்த்தே குறிப்பிடுவதை நாம் நடைமுறையாகக்கொள்ள வேண்டும். கடந்த வாரம் சட்ட மன்றத்தில் தி.மு.க.தலைவரின் பெயரை மட்டும் குறிப்பிட்டுப் பேசியதால் தி.மு.க.வினர் எதிர்ப்பு தெரிவித்துள்ளனர். நீண்ட காலச் சட்ட மன்ற உறுப்பினர் என்ற முறையிலும் முன்னாள் முதல்வர் என்ற முறையிலும் முன்னாள் முதல்வர் கருணாநிதி என்றோ தி.மு.க. தலைவர் கருணாநிதி என்றோ குறிப்பிட்டிருக்கலாம். அவர் பெயரைச்சொல்லிக் குறிப்பிட்டது கண்டு எதிர்க்கட்சியினர் வெகுண்டெழுந்திருக்கவும் தேவையில்லை. தங்கள் தலைவரின் புகழ் என்பது அவர் பெயரால் அவரைக் குறிப்பிடாததில்தான் அடங்கியிருப்பதாக எண்ணுகின்றனரா? தமிழினப்பகைச்செயலைச் செய்யாமையால்தான் இருக்கி்ன்றது என்பதை உணரவில்லையா? மிகுதியான படைப்பிற்கு உரிமையாளர் புகழ் அவரைப்பெயர் சொல்லிக் குறிப்பிட்டதும் நீஙகிவிடும் என்ற அறி்யாமை ஏன்? தங்கள் கட்சித்தலைவரை மதிப்புடன் அழைக்க விரும்புபவர் மாற்றுக்கட்சித் தலைவரையும் அவ்வாறு அழைப்பதுதானே முறை. முன்பு ஒரு முறை கலைஞர் கருணாநிதி முன்னரே ஒருவர் பெயரைக் குறிப்பிட்டுப்பேசியபொழுது பலரும் எதிர்ப்பு தெரிவித்தனர். கலைஞர் கருணாநிதி, எனக்குப் பெற்றோர் இட்ட பெயரைச் சொல்லி யாரும் கூப்பிட்டதில்லை. இவராவது அப்பெயரைக் கூறுகிறாரே என் தன் வருத்தத்தை மறைத்துக் கொண்டு பேசினார். பொதுவாக ஒருவரை நாம் 'திரு' என்று சேர்த்து அளிப்பதே போதுமானது. ஆனால், முனைவர், மருத்துவர், பொறிஞர் என்றெல்லாம் சேர்த்துக் குறிப்பிடும்பொழுது 'திரு' என்னும் அடைமொழி தேவையில்லை. அமைச்சர், சட்ட மன்ற உறுப்பினர்களுக்கான 'மாண்புமிகு' என்பது பதவிக்கே தவிர பெயர்களுக்கு முன் குறிப்பிடக்கூடாது. அஃதாவது மாண்புமிகு …. துறை அமைச்சர் இன்னார் என்றுதான் குறிக்கவேண்டுமே தவிர, …. துறையமைச்சர் மாண்புமிகு இன்னார் எனக் குறிக்கக்கூடாது. ஆனால், நடைமுறையில் பொதுமக்கள் பெயர்களுக்கு முன்னர் மாண்புமிகு என்பதைக் குறிப்பிடுகின்றனர். இந்தநேர்வில், மறுநாள் திமுக உறுப்பினர் துரைமுருகன் மாண்புமிகு தி.மு.க. தலைவர் எனக் குறிப்பிட்டால் போதும் என்பதை ஏற்று முதல்நாள் பெயரால் மட்டும் அழைத்த அ.தி.மு.க. உறுப்பினர் செம்மலை அவ்வாறே குறிப்பிட்டுள்ளார். ( இருவரும் மேனாள் அமைச்சர்களே) இந்த மாற்றத்திற்குப் பாராட்டு. இதற்குப் பின்னணியில் முதல்வரோ சட்ட மன்றத்தலைவரோ இருந்திருப்பின் அவர்களுக்கும் பாராட்டு. ஒருவரது சிறப்பை அல்லது குறையை நாம் அழைக்கும் முறையால் மாற்றிவிட முடியாது என்பதை அனைவரும் உணர வேண்டும். கலைஞர், முத்தமிழறிஞர், தலைவர், என வெவ்வேறு காலக்கட்டங்களில் அழைக்கப்பெறுபவர் ஒருவர்தான், அவர்தான் கருணாநதி என்று வரலாறு சொல்ல வேண்டுமென்றால் கலைஞர் கருணாநதி என்பதுபோல் பெயரையும் இணைத்துச் சொல்ல வேண்டும். இது போல், புரட்சித்தலைவி, தங்கத்தாரகை, அம்மா என அழைக்கப்பெறுபவர் யாரென வரலாறு உணர்த்த வேண்டும் என்றால், புரட்சித் தலைவி செயலலிதா என்று பெயரையும் சேர்த்துத்தான் குறிக்க வேண்டும். ஊடகங்களில் பெயரைமட்டும் குறிப்பதையே நடைமுறை மரபாகப் பின்பற்றுகையில் சினம்வராதவர்களுக்குப் பிற இடங்களில்மட்டும் பெயரைக்குறிப்பிடுவதால் சினம்வரத் தேவையில்லை. இவ்வாறு பெயரைக்குறிப்பிடுவது மதிப்புக் குறைப்பல் என்றும் வரலாற்று உண்மையை நிலைக்கச் செய்யும் செயல் என்றும் அரசியலாளர்கள் உணர வேண்டும். போலிப் புகழுரைகளாலோ காழ்ப்புணர்ச்சியுடன் கூறும் இகழுரைகளாலோ ஒருவரின் மதிப்பு அமையாது. அவர் காலத்தில் மேற்கொண்ட அறச்செயல்கள், நேர்மைப்பணிகள், நல்லொழுக்கப்பாங்கு முதலியவற்றால் அவர் காலத்திற்குப்பின் அவர் விட்டுச்செல்லும் பணி விளைவுகளாலும் அவற்றால் கிடைக்கும் உண்மையான பெயராலும்தான் அமையும். எனவே வாழும் காலத்தில் பெயரைக்குறிப்பிடாமல் பட்டப்பெயரைக் குறிப்பதுதான் சிறப்பு என எண்ணாமல், பெயரையும் இணைத்துக் குறிப்பிடுவதே சிறப்பு என உணர வேண்டுகிறோம். தக்கார் தகவிலர் என்பது அவரவர் எச்சத்தாற் காணப்ப படும். (திருவள்ளுவர்,திருக்குறள் 114) - இலக்குவனார் திருவள்ளுவன் ://thiru-padaippugal.blogspot.in/2016/06/blog-post_30.html   26-ஜூலை-2016 03:42:07 IST

தமிழ்த்தாய்க்காகக் கதவைத் தட்டும் நீதிமன்றம் “'மொழிக்கு எந்தப் பயனும் இல்லாமல், கோடிக்கணக்கில் செலவு செய்து, உலகத் தமிழ் மாநாடுகளை நடத்தி என்னபயன்? தமிழை அடுத்த தலைமுறைக்கு எடுத்துச் செல்லாமல், செம்மொழி எனக் கூறுவதால் என்ன பயன்?” என, உயர் நீதிமன்ற நீதிபதி இராமசுப்பிரமணியம், நீதிபதி கிருபாகரன் ஆகியோர் தொடுத்துள்ள வினா, தொடர்புடையவர்கள் கண்களைத் திறக்கும் என எதிர்பார்ப்போம். இந்தக் கேள்வி எழுப்பப்பட்ட சூழலை முதலில் பார்ப்போம். சுப்பிரமணிய பாரதியார் சிந்தனை மன்றம் சார்பில் செயலர் இரா.இலட்சுமி நாராயணன், தமிழ்மொழி தெரியாத இந்தியர்கள் தொலைநிலைக்கல்வி மூலம் தமிழ்மொழியைக் கற்றுக்கொள்ள உரிய நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று தமிழக அரசுக்கு 16.3.2013 அன்று மடல் அனுப்பியுள்ளார். அதற்கான சாத்தியக்கூறுகளை ஆராய, தஞ்சாவூர் தமிழ் பல்கலைக்கழகத்துக்குத் தமிழக அரசு உத்தரவிட்டது. இதனை ஆராய்ந்து, தொலைநிலைக்கல்வி மூலம் இந்தியா முழுவதும் தமிழ் மொழியைக் கற்றுக்கொடுக்க 37,36,000 ரூபாய் செலவாகும் என்று 19.5.2014 அன்று தமிழக அரசுக்குத் தமிழ் பல்கலைக்கழகப் பதிவாளர் கருத்துரு அனுப்பினார். இதன்படி, தேவையான நிதியை வழங்க, தமிழ் வளர்ச்சித்துறை செயலாளருக்கு, இயக்குநர் பரிந்துரை கடிதம் அனுப்பியுள்ளார். ஆனால், இதுவரை நிதிஒதுக்காததால், மதுரை உயர்நீதிமன்றத்தை நாடியுள்ளனர். கடந்த திசம்பர் 2015 இலேயே தமிழக அரசிடம் இது குறித்து விளக்கம் கேட்டுள்ளனர். சரியான மறுமொழி இன்மையால், இப்பொழுது உயர்நீதிபதிகள் வேதனையுடன் கேள்வி எழுப்பியுள்ளனர். (இதற்கிடையில் நீதிபதி இ்ராமசுப்பிரமணியம் தெலுங்கானா ஆந்திரப்பிரசேத உயர்நீதிமன்றத்திற்கு மாற்றப்பட்டு ஏப்பிரல் 27, 2016 இல் பொறுப்பேற்றுக்கொண்டார். ஆனால் அதற்கு முன்னதாகவே சென்னை உயர்நீதிமன்றத்திற்கு வழக்கினை மாற்றிக் கொண்டு வந்துவிட்டார்கள். அக்கோப்பில் தெரிவித்த வேதனைதான் இப்பொழுது வெளியாகிறது என்கிறார்கள்.) வழக்கில் தொடக்கநிலைக்கு 50 உரூபாய் முதல் உயர்நிலைக்கு 200 உரூபாய் வரையான குறைந்த அடையாளக் கட்டணம் பெற்று இந்தியை அஞ்சல்வழியாகக் கற்பிப்பது தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. யாருடைய பணத்தில் இவ்வாறு மத்திய அரசு இந்தியைப் பரப்புகிறது? தமிழ் முதலான அனைத்து தேசிய மொழி பேசும் மக்களின் வரிப்பணத்திலிருந்துதான் செய்கிறது. அப்படியானால், மத்திய அரசு அஞ்சல்வழிக்கான தமிழ் இயக்குநரகத்தை அமைக்க வேண்டும் என வற்புறுத்த வேண்டும். தமிழக அரசிற்கு இதில் பங்கில்லையா எனக் கேட்கலாம்? தமிழக அரசு தனக்குள்ள பெரும்பங்கைத் தட்டிக் கழிக்க முடியாது. பகுதிதோறும் தமிழ்வழிக்கல்விக்கான கட்டணமில்லா இணையக்கூடங்களை நிறுவ வேண்டும். என்றாலும் அச்சிட்ட புத்தகங்கள் படிக்கும் பழக்கம் உள்ளவர்களுக்குக் கணிணித்திரை வழி படிப்பது என்பது ஏற்றதாக அமையாது. எனவே, அரசு அஞ்சல்வழித் தமிழ்கற்பிப்புத் துறை ஒன்றை உருவாக்க வேண்டும். மத்திய இந்தி இயக்கம் மூலம் என்னென்ன வழிகளில் எல்லாம் இந்தி கற்பிக்கப்படுகிறதோ, இந்திபடிப்பது ஊக்கப்படுத்தப்படுகிறதோ அந்த வகைகளில் தமிழையும் பரப்ப வேண்டும். இந்தியையும் சமற்கிருதத்தையும் பரப்ப மத்திய அரசு பெருந்தொகை செலவிடுவதுபோல், இந்த நாடு முழுமையும் ஒரு காலத்தில் இருந்த தமிழைப் பரப்புவும் மத்திய அரசு திட்டமிட்டுச் செயற்படுத்த வேண்டும். அதெல்லாம் சரி, இதெல்லாம் யாருக்காக? தமிழ்நாட்டில் தமிழுக்கு இடமில்லாச் சூழல் பெருகிக் கொண்டே போகிறது. திமுக அரசில் தமிழ்வழிக்கல்விக்கு தொடங்கிய மூடுவிழா அதிமுக அரசில் விரைந்து வளர்கிறது. தமிழ்படித்தவர்களுக்கு வேலை வாய்ப்பில் முன்னுரிமை என்ற பெயரில் திமுக அரசு பிறப்பித்த ஆணையும் கண்துடைப்பே தமிழ்நாட்டில் தமிழைப் பயன்பாட்டு மொழியாக ஆக்கினால்தானே தமிழ் படிக்க முன்வருவர். தமிழ்நாட்டில் வேலை பார்ப்போர் யாராயினும் தமிழ்த் தேர்வில் வெற்றி பெற்றிருக்க வேண்டும் என்பதை நடைமுறைக்குக்கொண்டு வந்தால்தானே மாநில அரசு, மத்திய அரசு, பன்னாட்டு நிறுவனங்கள் என்ற வேறுபாடின்றி இங்கே வேலை பார்க்கும் அனைவரும் தமிழைப் படிப்பார்கள். தமிழ்நாட்டில் தமிழுக்கே தேவையில்லை என்ற சூழ்நிலையை உருவாக்கிவிட்டு அஞ்சல் வழியில் தமிழ் சொல்லிக் கொடுத்து என்ன பயன்? . எனவே, தமிழ்நாட்டில் ஐந்தாம் வகுப்பு வரை தமிழ் மட்டுமே கற்பிக்கப்படவும், தமிழ்நாட்டில் பணியாற்றும் அனைவரும் தமிழ்த்தேர்வில் வெற்றிபெற்றிருக்க வேண்டும் என்பதை நடைமுறைப்படுத்தவும் அஞ்சல்வழித்தமிழ் இயக்குநரகத்தை உருவாக்கவும் நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்? நீதிபதிகள் ஆதங்கம் இதற்கு வழி வகுக்குமா? தமிழ்த்தாய்க்காகக் கதவுகள் திறக்கப்படுமா? 100 கோடி உரூபாய் மதிப்பில் தமிழ்த்தாய்க்குச் சிலை எழுப்பத் திட்டமிடும் முதல்வருக்கு அதைவிடக் குறைவான செலவில் தமிழன்னையை வீடுதோறும் வரவேற்க வழி வகுப்பது எளிதல்லவா? இலக்குவனார் திருவள்ளுவன், - தலைவர், தமிழ்க்காப்புக்கழகம் நக்கீரன் : தொகுதி 29, எண் 16 : நாள் சூன் 02 - சூன் 04, 2016 பக்கம் 35 - 36   08-ஜூன்-2016 02:41:43 IST

வருமானத்திற்கு அதிகமான சொத்து என்றாலே சட்டப்படியான வருமானத்திற்கு அதிகமான சொத்து என்றுதான் பொருள். இதுபோன்ற வழக்கு நிலுவையில் இருக்கும் பொழுது நீதிபதி கருத்துரைப்பது முன்னெடுப்பு விடை (leading answer) தரும் குற்றமாகும். அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன்   02-ஜூன்-2016 05:37:08 IST

நான் மதுரையில் 1990 முதல் 5 ஆண்டுகள் பணியாற்றிய பொழுது மாவட்ட வருவாய் அலுவலர் குடியிருப்பில்தான் குடியிருந்தேன். குடியிருப்போர் சங்கச் செயலாளராகவும் இருந்தேன். அங்குள்ள குடியிருப்புகள் அனைத்திற்கும் வெள்ளை அடிக்குமாறு வீ.வ.வாரியத்திற்கு மடல் அனுப்பினேன். என்ன பயனும் இல்லை. எனவே, உரிய அதிகாரிக்குத் தொலைபேசி மூலம் வேண்டினேன். உடனே நடவடிக்கை எடுப்பதாகக் கூறினார். 3 திங்கள் கடந்தும் எந்த நடவடிக்கையும் இல்லை. அந்த அலுவலகத்திற்கு நேரில் சென்றேன். உரிய அதிகாரி, உடனே வெள்ளையடிக்கச் சொல்லி விட்டேனே என்றார். பின்னர் உரிய கோப்பினைக் கொண்டுவரச்செய்து அதில் இருமுறை வெள்ளையடிக்கப்பட்டதாகக் குறிப்பிடப்பட்டுக் கோப்பு முடிக்கப்பட்டதைச் சுட்டிக்காட்டினார். அஃதாவது அவர் வெள்ளையடிக்குமாறு சொல்லிய ஒவ்வொரு முறையும் கோப்பில் மட்டும் வெள்ளையடித்ததாகக் குறிப்பு எழுதிக் கோப்பை முடித்துள்ளனர். பிறகு ஒப்பந்தக்காரரை அழைத்து உடனே வெள்ளையடிக்க வேண்டும் என்றும் இல்லையேல் ஒப்பந்தம் விலக்கப்படும் என்றும் கூறினார். ஒதுக்கீடு இல்லாததால் வரும் நிதியாண்டில் வெள்ளையடிப்பதாகக் கூறினார் அவர். சொந்தப்பணத்திலாவது வெள்ளையடித்துவிட்டு வரும் நிதியாண்டில் திரும்பப்பெற்றுக் கொள்ளுமாறு அதிகாரி கூறினார். பின் விவாதத்திற்குப்பின்னர்,இப்பொழுது வெளிச்சுவர்கள் அனைத்திற்கும் வெள்ளை யடிப்பதாகவும், பின்னர் வீட்டின் உட்புறங்களில் வெள்ளையடிப்பதாகவும் அவர் ஒப்புக் கொண்டார். ஆனால், நடந்தது என்ன தெரியுமா? ஒவ்வொரு சாலையோரமும் தெரியும் கட்டடங்களில் மட்டும் சாலையோர வெளிப்புறச் சுவர்களுக்கு வெள்ளையடிக்கப்பட்டது. அஃதாவது தெருவின் முதல்வீட்டில் ஒரு பக்கச் சுவருக்கு மட்டும் வெள்ளயைடித்து விட்டனர். இப்பொழுதும்கூட, அங்கே கட்டடப்பணிகள் பழுது நீக்கப்பட்டதாகக் கோப்புகளில் இருக்கலாம். மதுரை - சிவகங்கைப் பாதையில் சாலை அமைத்ததாகக் கணக்கு காட்டியவர்களுக்கு இஃதெல்லாம் இயலாத செயல் அல்லவே பேணுகைப் பணிகளை உயர் அதிகாரியே நேரில் வந்து சரிபார்த்து, அங்குள்ள மக்களிடம் கையொப்பம் பெற்றபின்னரே கோப்பை முடிக்க வேண்டும் என்பதை நடைமுறைக்குக்கொண்டு வந்தால் ஊழல் குறையலாம். அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன்   01-ஜூன்-2016 04:02:17 IST

தாலின் இன்றைய நிலையில் எதிர்க்கட்சித்தலைவரல்லர். சரத்துகுமார் தோற்றிருந்தாலும் தோழமைக்கட்சித்தலைவர். இதையெல்லாம் பெரிதுபடுத்த வேண்டுமா? தந்தைப்பாசத்தை அடக்கி உணர்வை வெளிப்படுத்தாமல் இருக்கலாமே எதிர்க்கட்சித்தலைரவாகக் கலைஞர் வர விரும்பாவிடில், துரை முருகனுக்கு அப்பொறுப்பை அளிக்கலாமே   24-மே-2016 02:17:48 IST