பள்ளியில் உயிரியல் பாட வகுப்பு நடந்து கொண்டிருந்தது.

ஒரு கம்பளி புழு எப்படி வண்ணத்துப்பூச்சியாக மாறுகிறது என்பதை, செயல்முறை பயிற்சியாக மாணவர்களுக்கு விளக்கினார் ஆசிரியர்.

அதற்காக கூட்டுப் புழுவை மேஜையில் வைத்தார்.

'கம்பளி புழு கூட்டில் இருந்து, சற்று நேரத்தில் வண்ணத்துப்பூச்சி வெளியே வரப்போகிறது...' என்றார்.

மாணவர்கள் ஆச்சரியத்தோடும், ஆவலோடும் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தனர்.

அப்போது, உதவியாளர் வந்து தலைமையாசிரியர் அழைப்பதாக ஆசிரியரிடம் கூறினார்.

ஆசிரியர் கிளம்பும் முன், 'பொறுமையாக பாருங்கள். தலைமையாசிரியர் அறை வரை சென்று வருகிறேன். அதுவரை கூட்டை யாரும் தொடக்கூடாது...' என, எச்சரித்து சென்றார்.

கம்பளி புழு, வண்ணத்துப்பூச்சியாக மாறி வரப்போவதை காண ஆவலோடு காத்திருந்தனர் மாணவர்கள்.

கூட்டில் இருந்து வெளியே வர மிகவும் போராடியது.

சிறகடித்து பறக்க நிறைய நேரம் ஆகும் போலவும் தெரிந்தது.

மாணவர்கள் பொறுமை இழந்தனர்.

கூட்டில் இருந்து வெளியே வர முயன்ற சிரமத்தை பார்த்த ஒரு மாணவன், அதன் மீது இரக்கப்பட்டான்.

போராட்டமின்றி சீக்கிரம் வெளியே வர உதவினால் என்ன என நினைத்து, கூட்டை உடைத்து வெளியே வர உதவினான்.

ஆனால், வெளிவந்த சிறிது நேரத்திற்குள் அந்த வண்ணத்துப்பூச்சி இறந்தது.

வகுப்பிற்கு திரும்பி வந்த ஆசிரியர், நடந்ததை கேட்டறிந்தார்.

கோபம் கொண்டு பிரம்பால் அடிப்பாரோ என, மாணவர்கள் பயந்தனர்.

கூட்டை உடைத்து வண்ணத்துப்பூச்சி வெளியேற உதவிய மாணவன் பயத்தால் அழுதான்.

'பட்டாம்பூச்சி இறந்தது ஏன்... கூட்டை உடைத்து அது வெளியே வர உதவியதில் என்ன தவறு. ஒரு உயிரின் மேல் இரக்கப்பட்டது தவறா...'

இப்படியாக மாணவர்கள் ஐயம் கொண்டு நின்றனர்.

அழுதவனை தட்டிக்கொடுத்த ஆசிரியர், 'உன் இரக்க சுபாவம் தான் பட்டாம்பூச்சியை கொன்று விட்டது...' என்றார் .

'கூட்டை உடைத்து வெளியே வர நடக்கும் போராட்டம் தான் வண்ணத்துப்பூச்சியின் சிறகுகள் வளரவும், பலம் பெறவும் உதவுகிறது. நாம் அதற்கு உதவியதால் சிறகு வளராமல், பறக்கவும் முடியாமல் இறந்து போனது...'

புரியாமல் நின்றவர்களிடம் விளக்கினார் ஆசிரியர்.

துன்பங்களிலிருந்து வெளியே வர போராட்டம் அவசியம்; அது தான் வலிமையை கொடுக்கும் என்பதை புரிந்து கொண்டனர் மாணவர்கள்.

பட்டூஸ்... துன்பங்களை கண்டு மனம் கலங்க கூடாது; போராடி வெற்றி பெற வேண்டும்.

பெ.பாண்டியன்