மழை பொய்த்ததால் காடு வரண்டது.

புல், பயிர், தண்ணீர் எதுவும் கிடைக்காததால் தவித்தன மான்கள்.

சிங்கம், புலி போன்ற மிருகங்கள் துரத்திய போது, ஓட முடியாமல் சுலபமாக இரையாயின. இந்த நிலை நீடித்தால், மான் இனமே அழிந்து விடும். கவலையில் கூட்டம் கூடி ஆலோசித்தன மான்கள்.

அவற்றின் துன்பத்தைக் கண்ட குரங்கு, 'தோழர்களே... துாரத்தில் தெரிகிறதே மலை, அதை தாண்டினால், பசும் புல்வெளி இருக்கிறது; அங்கு சென்றால், தாராளமாக உணவு கிடைக்கும்; உயிர் பிழைக்கலாம்...' என்றது.

அதைக் கேட்டதும், கூட்டமாக கிளம்பின மான்கள்.

இதை பார்த்த காகம், கவலையுடன் விசாரித்தது.

புல்வெளியை தேடி போவதாக கூறின மான்கள்.

'சரி தான்... காட்டை கடந்ததும், துயரம் தரும் பாலைவனம் தான் இருக்கிறது; அதை, கடந்து செல்வது மிகவும் கடினம்...' என்றது காகம்.

நம்பிக்கையுடன் நடந்த மான்கள், சோர்வுடன் திகைத்து நின்றன.

வயதான ஒரு மான், 'பட்டினியாக சாவதை விட, முயற்சித்து பார்ப்பது நல்லது அல்லவா...' என்றது.

இதை கேட்டதும், அவை பயணத்தை தொடர்ந்தன.

பாலைவனத்தில் வெயில் சுட்டு எரித்தது.

முதிர்ந்த மான் ஒன்று, 'பிள்ளைகளா... தளராதீர்... மலையை தாண்டினால், அழகான சோலை... மேய்ச்சலுக்கு நல்ல புல்வெளி இருக்கிறது என கற்பனை செய்யுங்கள்... அந்த சந்தோஷத்தில் நடக்கலாம்...' என ஊக்கம் தந்தது.

அதன் பேச்சில் உத்வேகம் பெற்றன மான்கள்.

கடக்கும் துாரம், எரிக்கும் வெயிலைப் பொருட்படுத்தாமல் இலக்கை நோக்கி நடந்தன.

வழியில் உயிரை பறிக்கும் விலங்குகள் இல்லாததால் மலையை சுலபமாக தாண்டின. கற்பனை செய்திருந்த பசும் புல்வெளியை கண்டன. நன்றாக பசியாறி, குரங்கிற்கு நன்றி கூறின.

குழந்தைகளே... கடினம் கண்டு, திகைத்து நிற்காமல், துணிந்து முன்னேறினால், வளமான எதிர்காலம் காணலாம்.