என் வயது, 31; பள்ளி ஆசிரியையாக பணிபுரிகிறேன்; ஒருமுறை மாணவ, மாணவியருடன் சுற்றுலா செல்லும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. மினி வேனில் சென்றோம். பயணத்தில் படிப்பதற்காக, ஒரு ஆங்கில துப்பறியும் நாவலை எடுத்துக் கொண்டேன். மாணவர்களையும் கதைப் புத்தகம் எடுத்து வர சொல்லியிருந்தேன்.

சுற்றுலாவில் படகு சவாரி, பொம்மை ரயில் சவாரி என, பொழுது போக்கினோம். மதிய உணவை பங்கிட்டு உண்டோம். சற்று ஓய்வுக்குப்பின் பள்ளி திரும்ப முடிவு செய்தபடி, புத்தகத்தை விரித்தேன்.

ஒரு சிறுமி, 'மிஸ்... இந்த கதையை எனக்கு சொல்றீங்களா...' என கேட்டு, ஒரு புத்தகத்தை நீட்டினாள். அட்டையை பார்த்தேன். தினமலர் - சிறுவர்மலர் என போட்டிருந்தது. அந்த கதையை படித்து, புரியும் வகையில் கூறினேன். அதை கேட்டு மகிழ்ச்சியுடன் விளையாட ஓடி விட்டாள் சிறுமி.

ஆர்வ மிகுதியால், மற்ற பக்கங்களையும் புரட்டினேன்.

கட்டுரை, சிறுகதைகள், இளஸ்... மனஸ்... பகுதிகள், எளிமையுடன் சுவையாக இருந்தன. அதிலும், 'ஸ்கூல் கேம்பஸ்!' பகுதி, பள்ளிப் படிப்பை முடித்த நடுத்தர வயதினரையும், முதியவர்களையும் பழைய நாட்களுக்கு கொண்டு செல்லும் வகையில் உள்ளது. இப்பேற்பட்ட புத்தகத்தை இத்தனை நாள் படிக்காமல் விட்டேனே என்ற வருத்தம் ஏற்பட்டது.

அப்போது தான்...

'உருவுகண்டு எள்ளாமை வேண்டும் உருள்பெருந்தேர்க்கு

அச்சாணி அன்னார் உடைத்து'

என்ற குறளின் உண்மை பொருளை தெரிந்து கொண்டேன்.

இனி என்ன... ஒவ்வொரு வாரமும் சனிக்கிழமை என்றால் சிறுவர்மலர் தான்.

- மு.மீனாட்சி, சென்னை.

தொடர்புக்கு: 77088 16258