லவ் ஜிகாத் என்பது மிக பெரிய நரகம்.

ம .பி .யில் மட்டும் ஏன்? இந்தியா முழுமைக்கும் மிக அவசிய சட்டம் .

எண்ணிக்கையை அதிகரிப்பதகற்காகவே, பல இடங்களில் இஸ்லாமிய மதராஸாக்களில் இளைஞர்களுக்கு பயிற்சி கொடுக்கப் படுகிறது என்று படிக்கிறேன். இளம் பெண்கள் உணர்ச்சிகளால் உந்தப் பட்டு, இந்த இளைஞர்களால் கவரப்பட்டு எல்லாவற்றையும் விட்டு விட்டு ஓடுகிறார்கள். இளம் வயதில் இதற்கெல்லாம் நீண்ட கால விளைவுகள் என்ன என்பதை அறியாத வயது. ஐம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் எனது பெரியப்பாவின் மகள் நர்ஸ் வேலைக்கு சேர்ந்தார். அப்போது வீட்டில் பெண்கள் வேலைக்குப் போகக் கூடாதென்று பெரிய எதிர்ப்பு. ஆனால் பொருளாதாரத் தேவையால் வேலைக்கு போகும் படி நிர்பந்தம் ஆனது. அப்பா மகளை மதுரையில் கொண்டு விட்டார். போன புதிதில் மகள் ஊருக்கு அடிக்கடி கடிதங்கள் எழுதி எல்லாம் நல்ல படியாக சென்றது. பிறகு கடிதங்கள் வருவது குறைய தொடங்கியது. பிறகு ஒரு கடிதம் வந்தது. தான் ஒரு இளைஞரை காதலிப்பதாகவும், அதனை விட முடியவில்லை எனவும், மன்னிப்பு தேவை என்றும் கடிதம் சொன்னது. அப்பாவும், மகனும், மாமனும் விரைந்து மதுரைக்கு சென்றார்கள். அங்கே மகள் இல்லை. வேலையை விட்டு விட்டார் என்று சொன்னார்கள். சொந்தக்காரர்கள் பிடித்துக்கொண்டு விட்டார்கள். அப்பா தற்கொலை செய்து கொள்ள முயற்சித்தார். அவரைக் காப்பாற்றினார்கள். அவரது இரண்டாம் மகளை மாமாவுக்கே அவசர அவசரமாகக் கட்டி வைத்தார்கள் ஒரு கோயிலில். யாரையும் அழைக்கவில்லை. அப்பா மூத்த மகளுக்கு சிரார்த்தம் போல நடத்தி தலை முழுகி விட்டார். ஒரு வருடம் கழித்து, ஒரு கார் வீட்டின் முன்னால் நின்றது. மூத்த மகள் நிகாப் அணிந்து, ஒரு ஆளுடன் இறங்கினார். கையில் ஒரு சிறிய குழந்தை. அந்த ஆள் நல்ல வெளுப்பாக ஆஜானுபாவமாக இருந்தார். பார்த்தால் மதிக்கும்படியான உருவம். இருவரும் அமைதியாக வீட்டு வாசலில் நின்றார்கள். எல்லோருக்கும் என்ன செய்வதென்று தெரியவில்லை. மௌனம் நிலவியது. அம்மாவின் கண்ணில் கொட்டோ கொட்டென்று கண்ணீர். மகளை பார்த்ததும் பாசம் பொங்கி, எல்லா கோவமும் ஆவியாகி விட்டது. குழந்தையைப் பார்த்ததும் தாங்க முடியவில்லை. அவர்களை எல்லோரும் உள்ளே வர சொன்னார்கள். யாரும் கத்தவில்லை. எப்போது மகள், "அம்மா, அப்பா" என்று சொன்னாலோ, கதறி அழும் சத்தம்தான் கேட்டது. பெரியவர்கள் சொல்லி அவர்களை ஏற்றுக்கொண்டார்கள். மாப்பிள்ளை கேரளாவை சேர்ந்தவர். மாப்பிளா முஸ்லீம். பண்பானவராக இருந்தார். படித்திருந்தார். டாக்டர். அதனால் எல்லோரும் சரியென்று சொல்லி விட்டார்கள். இது எனது கண்ணோட்டத்தில் லவ் ஜிஹாத் இல்லை. உண்மையாக, படித்த இரண்டு பேர், வயது முதிர்ச்சியோடு, ஒருவரை ஒருவர் அறிந்து, காதலித்து திருமணம் செய்து கொண்டார்கள். பெற்றவர்களும் மன முதிர்ச்சியோடு ஏற்றுக்கொண்டார்கள். இப்போது அவர்களுக்கே வயதாகி விட்டது. அவர்களது குழந்தைகளை நன்றாக படிக்க வைத்து அவரவர் இஷ்டத்திற்கு விட்டு விட்டார்கள். அந்த குழந்தைகள் கிட்டத்தட்ட எந்த மத நம்பிக்கையும் இல்லாமல் வளர்த்திருக்கிறார்கள். முஸ்லீம் பெயர்கள்தான். ஒருவர் வெள்ளைக்கார பெண்ணை திருமணம் செய்து கொண்டு நியூ ஸிலாந்தில் செட்டில் ஆகி விட்டார். மகளும் டாக்டர். நன்றாக இருக்கிறார்கள். மத வெறியே இல்லை. இப்படி இருந்தால் பரவாயில்லை. இதை நான் எதிர்க்கவில்லை. ஆனால் அறியாத வயதில், உணர்ச்சிகளால் உந்தப்பட்டு, காதல் வலையில் சிக்கி, மதம் மாற்றப்படுவது தவறு. படியுங்கள். அறிவோடு இயங்குங்கள். நாம் ஏமாற்றப் படுகிறோமா என்று சிந்தியுங்கள். அதன் பிறகு நீங்கள் அறிந்து திருமணம் செய்யுங்கள். அறியாமையால் வலையில் விழாதீர்கள். அதற்குத்தான் தடை சட்டம் வேண்டும். ஒருவர் மன அழுத்தத்தில் சிந்திக்க இயலாத நிலையில் அவர்களை வளைத்துப் போடுவது சுலபம். ஆண்கள் ஒரு திருமணத்திற்கு மேல் செய்வதை தடை செய்ய வேண்டும். அதற்கு மேல் செய்தால் சிறையில் தள்ள வேண்டும். மதத்தை கோள் காட்டி பல மனைவிகளை வைத்துக்கொள்வதை ஒரு மத சார்பற்ற சன நாயக நாட்டில் அனுமதிக்க கூடாது.