மற்ற மாநிலங்கள் எப்படி என்று தெரியவில்லை. ஆனால் தமிழ் நாட்டை பொறுத்த வரை இந்து சமய சட்டம் முதலில் 1925 ல் கொண்டு வரப்பட்டு பின்னர் 1951 ம் வருடம் சட்டமாக கொண்டு வரப்பட்டது. பின்னர் அதில் இருந்த குறைகள் சரி செய்து முழுமையாக 1959 கொண்டு வரப்பட்டது 1954 ல் உச்ச நீதிமன்றம் அந்த சட்டம் கொண்டு வரப்பட்ட நோக்கம் சரி என்று சொல்லி விட்டது. மாநில அரசின் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும் கோவில்களை தனி நபர்களிடம் கொடுக்கும் படி ஒரு சட்டத்தை மத்திய அரசு கொண்டு வரவே முடியாது.

Now it is emergency to handover all temple to concerned to maintain all the rituals according to the Agama, Dravida government did the following in all hindu temple such as extract more money from the poor people for darshan, Looting of temple properties, Stolen of valuable idols, poor maintenance of temple, no social welfare etc.Now the temple under Aadheenam, mutts are good maintenance, all the rituals are doing as per Agma etc.

தமிழகத்தில் புராதன காலத்திலிருந்தே கோவில்கள் மீது அரசுக்கு கட்டுப்பாடு உண்டு. ஏனென்றால் பெரும்பாலான கோவில்களை உருவாக்கியது அரசுகள் தான் (மன்னராக இருந்தாலும்). ஆனால் வட இந்தியாவில் ஓயாத போரினால் அங்கே அரசர்கள் கோவில்களை மடங்களின் நிர்வாகத்திற்கு கொண்டு சென்றனர். இப்போது வட நாட்டில் இருப்பதைபோல மடாதிபதிகள் வசம் கோவில்களை கொண்டுசெல்ல முயல்கிறார்கள். வட இந்தியாவில் பிரமாண்ட கோயில்கள் குறைவு. ஆனால், தென்னிந்தியாவில் ஏராளமான பிரமாண்ட ஆலயங்கள் இருக்கின்றன. அவற்றுக்கு நினைத்துப் பார்க்க முடியாத அளவுக்கு சொத்துகளும் இருக்கின்றன. இவற்றை கையாள்வதற்குதான் இந்து சமய அறநிலையத் துறையே உருவாக்கப்பட்டது. வட இந்தியாவில் உள்ள மந்திர் என்று சொல்லப்படும் கோயில்கள் இன்றளவும் தனியார் நிர்வாகத்திடம்தான் உள்ளன. ஆந்திராவில் 2000-ம் ஆண்டுக்குப் பிறகுதான், தமிழகத்தை முன்மாதிரியாகக் கொண்டு இந்து சமய அறநிலையத் துறை உருவாக்கப்பட்டது. இன்னும் பல வட மாநிலங்களில் இத்தகைய சட்டமே இல்லை. எனவே, தமிழகக் கோயில்களில் இருந்து இந்து சமய அறநிலையத் துறை வெளியேற வேண்டும் என்ற கோரிக்கையின் பின்னால் இருப்பது கோவில்களின் வருமானம், சொத்துக்கள், மற்றும் சிலரின் தன்னலம் தான்.