- இன்று
- கடந்த வாரம்
- கடந்த மாதம்
- இன்று
- கடந்த வாரம்
- கடந்த மாதம்
- விவேக் மரணத்திற்கும், தடுப்பூசிக்கும் தொடர்பு இல்லை: மருத்துவமனை விளக்கம் ஏப்ரல் 22,2021
- இது உங்கள் இடம் : ஒரு மாதத்திற்குள் எவ்வளவு பிரச்னை! ஏப்ரல் 22,2021
- ஆக்சிஜன் உற்பத்திக்கு ஸ்டெர்லைட் ஆலையை அனுமதிக்கலாம்: மத்திய அரசு ஏப்ரல் 22,2021
- உயிர் முக்கியமா... தேர்தல் முடிவு முக்கியமா... ஏப்ரல் 22,2021
- வெற்று பேச்சு தேவையில்லை; தீர்வு தான் வேண்டும் - ராகுல் ஏப்ரல் 22,2021
- இன்று
- கடந்த வாரம்
- கடந்த மாதம்
பதிவு செய்த நாள்
22 நவ2020
00:00
என்னை எழுதத் துாண்டிய விதம்!
என் அம்மா, ஓர் எழுத்தாளர் என்பதும், பத்திரிகையாளர் என்பதும் பலர் அறியாத செய்தி.
'உருகுது நெஞ்சம் பெருகுது கண்ணீர்' என்கிற, என் அம்மாவின் நாவலைப் படிப்பவர்கள் நெஞ்சைப் பறி கொடுப்பர். இது ஒரு கண்ணீர் காவியம். பிறகு, 'அருள், திருவருள்' என்கிற இரு ஆன்மிக இதழ்களின் ஆசிரியராகவும் விளங்கி,
12 ஆண்டுகள் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக நடத்தினார்.
புலவர் பட்டயப் படிப்பை முறைப்படி பயின்றவர். தமிழை நான் பிழைபட எழுதினால், உடனே சுட்டிக் காட்டுவார்.
நாடறிந்த எழுத்தாளர், அப்பா. இப்படி எழுத்துச் சூழலில் நாங்கள் வளர்ந்ததால், அக்கா லக்ஷ்மி, தம்பி ரவி, தங்கை சகுந்தலா நால்வருமே எழுதும் ஆற்றலை இயல்பாகவே கைவரப் பெற்றிருந்தோம்.
இவர்களுள் நான் மட்டும் தான், எழுத்தை தொழிலாக ஆக்கிக் கொண்டேன். மற்ற மூவரும் ஏனோ, தங்கள் எழுத்தாற்றலை கடிதம் எழுதுவது என்கிற வட்டத்தோடு நிறுத்திக் கொண்டு விட்டனர்.
நான் கூட எழுத்தாளன் ஆனது, திட்டமிட்ட ஒன்றோ, ஆசைப்பட்ட ஒன்றோ அல்ல. ஆக்கப்பட்டேன் என்பதே உண்மை.
அப்பா என்னை எப்படி எழுத்தாளனாக்கினார் என்பதை, தனிப் புத்தகமாகவே எழுதலாம். ஆனால், நீட்டி முழக்க இது அல்ல களம். சுருக்கமாகவே சொல்கிறேன்...
எழுத்து, பத்திரிகை, புத்தகம், பதிப்பகம் என்கிற நான்கு மூலைகள் கொண்ட இனிய சுவர்களுக்குள் போட்டு, நான் உருட்டப்பட்டதால், படிக்கிற பழக்கம் என்பது, எனக்கு இயல்பாகிப் போனது.
அந்தந்த வார, 'கல்கண்டு' இதழை படித்து, என் கருத்தை அம்மாவிடம் சொல்ல, ஒருநாள், 'அப்பாவிடம் நீயே சொல்லு...' என்று, அவரது அறைக்குள் முதுகைப் பிடித்து தள்ளிக் கொண்டு போய் விட்டார்.
எனக்குச் சற்று உதறல் தான். இருந்தாலும், பெருமூச்சு ஒன்றை இழுத்து, நல்லதைப் பாராட்டி விட்டு, 'நீங்க தன்னம்பிக்கைன்னு நினைச்சு எழுதுற கேள்வி - பதில் பகுதியில், சில பதில்களில் தற்பெருமை தொனிக்குதுப்பா...' என்று, ஒரு குறை மட்டும் சொன்னேன்.
'அப்படியா சொல்றே?'
'ஆமாப்பா...'
'எந்தெந்த கேள்விகள்?'
விடவில்லை அவர்; சொன்னேன்.
'அப்படியா, சரி...' என்றவர், அம்மாவிடம், 'லேனா, கரெக்டா பாயின்ட்டைப் பிடிக்கிறான்...' என்று, சொல்லியிருக்கிறார்.
'அப்பா, அப்படியாம்மா சொன்னாங்க?' என்றேன்.
'ஆமா...'
இச்சம்பவத்திற்குப் பிறகு என் பார்வையே மாறிப் போனது. நான்கு பாராட்டு. ஒன்றிரண்டு குறை என்று வாரா வாரம் சொல்ல ஆரம்பித்தேன்.
'என்ன லேனா, இந்த
வார, 'கல்கண்டு' இதழ் படிச்சியா?' என, நான் மறந்த வாரமெல்லாம் கேட்க ஆரம்பித்து விட்டார், அப்பா.
பள்ளி படிப்பை முடிக்காத என்னைப் போய் ஒரு பெரிய மனுஷன் போல மதித்துக் கேள்வி, விமர்சனம் என்று கேட்க ஆரம்பித்தார்; நானும் வாசகன் என்கிற நிலையிலிருந்து பக்குவப்பட்ட விமர்சகன் எனும் நிலைக்கு மாற ஆரம்பித்தேன்.
ஒருமுறை, 'இந்த வாரக் கேள்வி - பதில் எல்லாமே சுமாரா இருக்குப்பா...' என்று வெளிப்படையாக சொல்லப் போக, என்ன மூடில் இருந்தாரோ தெரியவில்லை.
'எழுதிப் பாரு. அதுல உள்ள கஷ்டம் தெரியும்...' என்றார்.
அவரது வாக்கியம் சாதாரணமாக உதிர்க்கப்பட்டதல்ல. சலிப்பின், விரக்தியின், கோபத்தின் வெளிப்பாடுமல்ல அது.
இந்த வாக்கியத்தில் எனக்கான ஒருவித மறைமுகத் துாண்டுதல் இருப்பதாகவே மனதிற்குப் பட்டது.
'வா... என் துறைக்கு. விமர்சிப்பது என்பது, எட்டிப் பார்க்கும் வேலை. எழுதுவது என்பது, அப்படி அல்ல; அது களத்தில் இறங்கும் வேலை. வா, எழுது...' என்று, அவர் அடைப்புக் குறிகளுக்குள் சொன்னது போல் இருந்தது எனக்கு.
என் எழுத்து வாழ்வை, இந்த வாக்கியத்திற்கு முன்; இந்த வாக்கியத்திற்கு பின் என்று இரண்டாகப் பிரித்து விடலாம்.
'எழுதுவதா... என்னத்தை எழுதுவது...' இந்த யோசனையில் காலம் ஏகமாய்க் கரைந்து கொண்டிருக்க, இதற்கும் ஒரு விடிவு காலம் வந்தது.
இப்போது நம்மில் பலர் கண்டு களித்துக் கொண்டிருக்கும், 'நேஷனல் ஜியாக்ரபிக்' சேனல் இருப்பது தெரியும்தானே! இது முதலில் புத்தகமாக வந்து கொண்டிருந்த காலம் அது.
இதில் ஒரு சம்பவம்...
தென்னாப்பிரிக்காவிற்கு ஒரு மிருக வைத்தியர் வேட்டையாடப் போகிறார். ஒரு சிறுத்தையைச் சுடுகிறார். அது, சாகாமலும், ஓடவும் முடியாமல் கிடந்து துடிக்கிறது. மனம் கேட்காமல், அடுத்ததாக ஒரு மயக்க மருந்து ஊசியை செலுத்தி, தன் கூடாரத்திற்கு எடுத்து வருகிறார். குண்டை நீக்கி, முழுவதுமாகக் குணப்படுத்தி, திரும்ப காட்டில் கொண்டு போய் விடுகிறார்.
'தப்பித்தோம் பிழைத்தோம்...' என, ஓடாத அச்சிறுத்தை, இவரது வாகனத்தை பின் தொடர்ந்து வந்து, கூடாரத்தின் வாயிலில் படுத்துக் கொள்கிறது.
ஒரு மனிதனுக்கு, மிருகத்தின் மீது ஏற்பட்ட இரக்கம்; ஒரு மிருகத்திற்கு, மனிதன் மீது உருவான பாசம். இவை இரண்டும் என்னை உலுக்கி விட்டன.
இதை அப்படியே தமிழில் எழுதிக் கொடுத்தேன். அப்பா ஒன்றும் சொல்லாமல் வாங்கிக் கொண்டார். ஆம்... ஒன்றுமே சொல்லவில்லை.
'என்னம்மா... அப்பா இப்படி எதுவுமே சொல்லாம வாங்கி வச்சுகிட்டா எப்படிம்மா?' என்றேன், ஏமாற்றக் குரலில்.
'அப்பா எது செஞ்சாலும் அதுக்குக் காரணம் இருக்கும். பார்ப்போம்...' என்று அம்மா சமாதானம் சொல்ல, இரண்டு வாரங்கள் கழித்து நடந்தது பாருங்கள் ஓர் அதிசயம்...
அப்படி என்ன நடந்தது?
ஒரு வாரம் காத்திருங்களேன்!
வடலுார் வள்ளலாரின் பக்தர், தமிழ்வாணன். பொள்ளாச்சி தொழிலதிபர் அருட்செல்வர் நா.மகாலிங்கத்தின் சன்மார்க்க சங்கக் கூட்டங்களில் தவறாது பங்கேற்று, வள்ளலாரின் கருத்துக்களையும், அவரது ஒளி வழிபாட்டையும் ஆதரித்துப் பேசுவார். வள்ளலாரைப் பின்பற்றி, அவரைப் போலவே துாய வெள்ளை ஆடையை மட்டும் அணிவார், தமிழ்வாணன்.
ஹிந்தி பாடகர் முகமது ரபியின் ரசிகர், தமிழ்வாணன். அடிக்கடி அவரது பாடல்களை, காரில், 'கேசட்' வடிவில் கேட்டு மகிழ்வார். சமயங்களில் ரபியின் பாடல்களை முணுமுணுப்பார். தமிழ்வாணன் மிக நன்றாக பாடுவார் என்பது, பலர் அறியாத செய்தி. 'காக்கைச் சிறகினிலே நந்தலாலா...' என்ற பாடலை, வாய் விட்டுப் பாடுவார். 'குமுதம்' இதழ் அலுவலகத்தில், வெள்ளிதோறும் தமிழ்வாணனின் பாடலும் இடம் பெறும்.
- தொடரும்
லேனா தமிழ்வாணன்
தினமலர் டெலிகிராம் சேனலில் பார்க்கலாம் Click here to join
Telegram Channel for FREE
- புதியவை
கல்லூரியில், ஒரு பொருள் சிறப்பு அறிவு (Domain Specific Intelligence) தேர்ந்தெடுப்பதையே- பொதீகம், மருத்துவம், கணிதம், கணக்காயம்..- நான் படித்த படிப்பு என்று சொல்லிக் கொள்கிரோம். பெருமையாக, நான் இன்ஜினீயரிங் கிராஜிவேட் என்று சொல்லிக்கொள்கிறோம். அதே சமயம் நாம் படித்த ரசாயனம், புள்ளிவிவரம் போன்ற இதர விஷயங்களையும் இணைத்து, என்னால் புள்ளி விவரப்படி பொருளின் தரம், கச்சாப் பொருள் முதல் முடிவான சந்தைப் பொருள் வரை ஆகும் செலவுகள், நேரம், சந்தைப் படுத்துதல் முறைகள், புள்ளிவிவர அடிப்படையில் சந்தையில் நமது இடம், நுகர்வோர் பங்கு, நம்மீது அவர்கள் வைத்துள்ள நம்பிக்கை போன்றவற்றை கம்பியூட்டர் கிராபிக்கில் காட்டுவேன். பிறர் குழுவில், 5 விரல்கள் கையில் இணைவது போல் பங்கெடுப்பேன் என்று ஏன் சொல்வதில்லை. அதுதானே, "ஒரு விஷய பன்முக புத்திசாலித்தனம்" (Domain general intelligence) என்பது. தென்னை,பனை நல்ல பலன் தந்தாலும், கோடை வெயிலில் இளைப்பாற நிழல் தருமா? அது போன்றதே ஒரு பொருள் சிறப்பு அறிவு (Domain Specific Intelligence) . அது ஒரு பெரிய நிறுவனத்தில் வேலை தராது. கூகுள் பிச்சை, மைக்ரோ சாப்ட் நாதெல்லா, அடோபி சந்தனு போன்றவர்கள் வியாபார நிர்வாக இயலும்(MBA ) இரண்டாவதாக அமெரிக்கா சென்று கற்று, அதன் பின்னேதான் "ஒரு விஷய பன்முக புத்திசாலித்தனம்" (Domain General intelligence) பெற்றா்கள். அவர்கள் ஆரம்ப விஞ்ஞானிகளாக வந்தவர்கள் இல்லை. ஒரு கம்பனிக்கு, இவனுக்கு/ இவளுக்கு 60,000 ரூ சம்பளம் கொடுத்தா்,24 லட்சம் ரூ வருமானம் (40 மடங்கு) வருமே என்றல்லவா புரிந்து கொள்ளப் படவேண்டும் எஸ்பி பாலுவுக்கு ஒரு பாட்டுக்கு 2 லட்சம் ரூ கொடுத்தால், 4 கோடி வசூல் வருகிறதே என்றுதானே எண்ணினார்கள் ஆங்கிலேயர் விட்டுச் சென்ற சாபக்கேடு பல்கை கலை கழக முறைகள் மாறினால் தவிர இந்தியா மாறாது. தமிழ்வாணன் அவர்கள் இத்தனை விரிவாக லோனாவிடம் சொல்லாவிட்டாலும், அந்த எண்ண விதையை விதைத்து விட்டார். இந்த அறிவு ஆலவிதை அது, பணங்காச்சி தென்னை இல்லை. நண்பர்களின் தூண்டுதலால், இது கட்டுறை போல் விரிந்தற்கு மன்னிக்கவும்.
பல்வேறு கோணங்களில் சிந்திக்கவே அரசர்கள் சபையில் சிறந்த மந்திரிகள் இருந்தார்கள். "ஒரு விஷய பன்முக புத்திசாலித்தனம்" (domain general intelligence) என்பர்கள். ஆமாம் சாமிகள் வெரும் மந்திளே (டம்மிகளே) முன் மண்டை(frontal lobe ) வளர்ச்சி பெண்களுக்கு 18 -முதல் 22-23 வயது வறை, ஆண்களுக்கு “18 முதல் 27-28” வயதில பொதுவாக முதிர்ச்சி அடைவதாக மூளை ஆராய்ச்சிகள் கண்டுள்ளார்கள். எனவே பெண் சுமார் 22 வயதில் திருமணத்தை ஏற்கிறாள். விஞ்ஞான கண்டு பிடிப்புகள் பொதுவாக ஆண்களின் 27- 32 வயதில் முடிந்து விடுகிறது.அதற்குப் பிறகு அவர்கள் வழிகாட்டிகளாக மாறி விடுகிறார்கள்.எனவே பெண் சுமார் 22 வயதில் திருமணத்தை ஏற்கிறாள். விஞ்ஞான கண்டு பிடிப்புகள் பொதுவாக ஆண்களின் 27- 32 வயதில் முடிந்து விடுகிறது. அதற்குப் பிறகு அவர்கள் வழிகாட்டிகளாக மாறி விடுகிறார்கள். இப்படி எல்லாம் விரிவாக சொல்லாமல் , தான் உணர்ந்ததை லோனாவிற்கு தந்தை தமிழ் வாணன் தெரிவிக்கவில்லை. 'எழுதிப் பாரு. அதுல உள்ள கஷ்டம் தெரியும்...' என்றார். அவரது வாக்கியம் சாதாரணமாக உதிர்க்கப்பட்டதல்ல. சலிப்பின், விரக்தியின், கோபத்தின் வெளிப்பாடுமல்ல அது. இந்த வாக்கியத்தில் எனக்கான ஒருவித மறைமுகத் துாண்டுதல் இருப்பதாகவே மனதிற்குப் பட்டது.” ஓரளவு தந்தையின் சொல்லின் உட்பொருளை உணர்ந்து கொண்டது லோனாவின் பாக்கியமே ஊணினை உருக்கி உள் ஒளி பெருகிய யுரீகா நிலை அது. தன்னை அறிந்தது கொள்ளச் செய்த ஆண்டவன் நிலை மாதா-பிதா-குருவில், 2வதான பிதாவின் கற்பித்தலால் கல்வி பெற்றவர். பொதுவாக சம்பாதிக்கவே நேரம் காணும் பௌதீக பிதாவை லோனா பெறவில்லை.அதனாலேயே ஒரு பொருள் சிறப்பு அறிவு (Domain Specific Intelligence) மலர்ந்தது
எரியும் தீபத்திற்கும் தூண்டுகோல் அவசியம். அழுத்தமாக, அர்த்ததுடன் தந்தைகள் கூறும் வார்த்தைகள், வாழ்க்கையை வடிவமைக்கும் திறவுகோலாக இருக்கும் என்பது லேனாவின் வரிகளில் உணர முடிகிறது.
Copyright © 2021 Dinamalar - No.1 Tamil website in the world. Designed and Hosted by Web Division,Dinamalar. | Contact us