ஆக்கப்பூர்வமான அறிவுறுத்தலா; அருவெறுப்பான சுடுசொற்களா?

'தாய்ச்சொல்' என்ற பெயரில் கட்சியினருக்கு திருமாவளவன் எழுதியுள்ள கடிதத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளதாவது: விமர்சனம் என்பது வேறு; அவதுாறு என்பது வேறு. விமர்சனம் என்பது ஒருவரின் அல்லது ஒரு கட்சியின் கொள்கை, கோட்பாடுகள் மற்றும் களப்பணிகள் ஆகியவற்றில் காணும் நிறை, குறைகளை மதிப்பீடு செய்வது. குறைபாடுகளை மட்டும் சுட்டிக்காட்டாமல், நிறைகளையும் வரவேற்று பாராட்டுவதும் தான் விமர்சனம். ஆனால், அவ்வாறின்றி வாய்க்கு வந்தபடி வன்மத்தை கக்குவது விமர்சனமல்ல: அவதுாறு.
நம்மை விமர்சிப்பவர்களில் இரு வகை உண்டு. நம் மீது நம்பிக்கையும், நம் வளர்ச்சியில் அக்கறையும் கொண்டவர்கள் ஒரு வகை. நம்மை ஏற்க மனமில்லாத, நம் வளர்ச்சியை முற்றிலும் விரும்பாத, நம்மை வீழ்த்தி மகிழ்ந்தாட காத்திருக்கும் சதிகாரர்கள் இன்னொரு வகை.முதல் வகையினர், கொள்கை கோட்பாடுகள் சார்ந்து குறைகளை சுட்டிக்காட்டினாலும், அதில் ஆக்கப்பூர்வமான அறிவுறுத்தல்கள் இருக்கும். அவர்களின் விமர்சனங்களில் கடுமையான காய்தல் இருந்தாலும், காயப்படுத்தல் இருக்காது.
நம்மை நாமே சீர் செய்து கொள்வதற்கு இடமளிக்கும்.ஆனால், இரண்டாம் வகையினர், கொள்கை சார்ந்து விமர்சிப்பதை விட, வெறுப்பை உமிழ்வதிலேயே குறியாய் இருப்பர். அருவெறுப்பான சுடுசொற்களை அள்ளி வீசுவர். உணர்ச்சிகளை துாண்டி, உள்ளத்தை கீறி நம்மை நிலைகுலைய வைப்பதையே நோக்கமாக கொண்டிருப்பர்.
ஆனால், எதிலும் உறுதியில்லா உதிரிகளா நம் எதிரிகள்; ஆதாரம் ஏதுமின்றி இவர்கள் பரப்பும் அவதுாறுகளா நம்மை அசைக்கும் ஆயுதங்கள்; காழ்ப்புணர்வால் வன்மம் கக்குவோரை கண்டும் காணாமல் கடந்து செல்வோம்; காலமெல்லாம் மக்களுக்காக கடமையாற்றுவதில் கவனம் குவிப்போம்.இவ்வாறு அதில் கூறப்பட்டுள்ளது.