தான் அறிந்துக் கொண்டதை சுற்றுச்சூழல் எழுத்தாளர் கோவை சதாசிவம் நம்மிடம் பகிர்ந்தார்:

ஈசல் என்பவை, சிறகு முளைத்த கரையான்கள். கரையான்களின் இளமை பருவம் தான் ஈசல். வட கிழக்கு பருவமழையின் இடைபட்ட நாட்களில், இதமான மாலைப் பொழுதில், ஈசல்கள் படையெடுப்பது வழக்கம். ஒவ்வொரு கரையான் புற்றிலும், 5 லட்சத்துக்கும் மேற்பட்ட கரையான்கள் இருக்கும்; தங்களுக்குள் இடப்பற்றாக்குறை ஏற்படும் போது, பருவமடைந்த கரையான்களை, தாய் கரையான்கள் புற்றில் இருந்து வெளியேற்றுகிறது. தனித்து சென்று, தங்களுக்கான இணையை தேடி, புதிதாக ஒரு குடியிருப்பை (புற்று) உருவாக்கிக் கொள்ள வேண்டும் என கட்டளையிடுகிறது அந்த தாய் கரையான்.

தாயின் கட்டளை

தளராத ஈசல்கள்

தாயின் கட்டளையை ஏற்று, லட்சக்கணக்கான கரையான்கள் சிறகடித்து பறக்கின்றன. இணை தேடலில் முட்டி மோதி, சிறகு உதிர்ந்து கீழே விழுந்து மடியும் கரையான்கள் ஏராளம். வாகனங்களாலும், மனிதர்களாலும் அடிபட்டு இறக்கும் ஈசல்களும் ஏராளம். அதையும் தாண்டி, பல்லி, காக்கை, குருவி, புறா, மயில், கோழி என, அனைத்து பறவைகளின் விருப்ப உணவாக ஈசல் இருப்பதால், எண்ணிலடங்கா ஈசல்கள், அவற்றுக்கு இரையாகின்றன. மாலை, 6:00 மணிக்கு மேல் தன் பொந்தில் இருந்து வெளியே வராத சிட்டுக்குருவி கூட, ஈசல் கூட்டத்தை கண்டால், இரவு, 12:00 மணியானாலும் துாங்காது; தானிய உணவை மட்டுமே உட்கொள்ளும் புறாக்களுக்கு, ஈசல்கள் விருப்ப உணவு.மனிதர்கள் கூட, ஈசல்களை பிடித்து அவற்றின் கை கால், சிறகுகளை உதிரச் செய்து, அதன் உடலை வெயிலில் காய வைத்து, பொரியில் கலந்து உண்பதை வழக்கமாக கொண்டுள்ளனர். ஈசல்கள் என்பவை இளம் கரையான்கள்; இப்படி இரையானவை போக தப்பி பிழைத்த ஈசல்கள், இணை தேடி, புற்றை உருவாக்குகின்றன.

வெளிச்சத்தில் தான் தனக்கான இணை தேடல் எளிதாகும் என்பதால் தான், விளக்கு வெளிச்சம் அதிகம் இருக்கும் ரோடு, வீடுகளை ஒட்டி ஈசல்கள் படையெடுக்கின்றன. விளக்கணைந்து அந்த இடம் இருளான பின், அவை, இடம் மாறிவிடுகின்றன.

இவ்வாறு, அவர் கூறினார்.

ஈசல் போல வாழ்க்கை என்கிறோம்; நாம் நினைத்தது சரிதானா?

----

திருப்பூர், தாராபுரம் ரோட்டில் இரவு நேரத்தில் மின் விளக்குகளை ஈசல்கள் சூழ்ந்தன.

ஈசல் படம் தனியாகவும் வைக்கவும்.