வீட்டிற்கு பதிலாக ரோட்டில்...! கடந்த, 25 ஆண்டுகளில், 1,000க்கும் மேற்பட்ட ஆதரவற்றோரை இனங்கண்டு, அவர்களை காப்பத்தில் ஒப்படைத்துள்ளோம். கடந்த, 5 ஆண்டாக சேவூர் போத்தம்பாளையத்தில் காப்பம் நடத்தி வருகிறோம். ரோட்டோரம் ஆதரவற்று, அனாதைகளாய் இருப்போரை குளிப்பாட்டி, புத்தாடை அணிவித்து, அவர்களுக்கு மறுவாழ்வு வழங்கும் பணி செய்து வருகிறோம். எங்கள் அனுபவத்தில், மூத்த குடிமக்கள் பலர், உறவினர்கள் இருந்தும் நிராகரிக்கப்படுகின்றனர். கடைசி காலத்தில் வீட்டில் இருப்பதை விட ரோட்டில் இருக்கும் நிலையை தான் பார்க்க முடிகிறது. வீட்டில் உள்ளவர்களுக்கு பெரியவர்கள் சுமையாகி விடுகின்றனர். உறவுகளால் அனுசரிக்கப்படுபவர்கள், வெறும், 10 சதவீதம் பேர் மட்டுமே. பெரியவர்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே அனுப்பக் கூடாது என்பதை அரசு கட்டாயமாக்க வேண்டும்.- தெய்வராஜ், நிறுவனத் தலைவர், நியூ தெய்வா சிட்டி அறக்கட்டளை

ஏன் தஞ்சம் அடைந்தோம்? கலைச்செல்வி, 77, முதியோர் காப்பகவாசி எனக்கு, 13 வயதில் திருமணம் செஞ்சு வைச்சுட்டாங்க. அடுத்த மூணு மாசத்துல என் வீட்டுக்காரர் இறந்துட்டார். அதுக்கப்புறம் கல்யாணம் பண்ணிக்கல. மெட்ராஸ் போய், படிச்சு, மதுரை மாற்றுத்திறனாளிகள் பள்ளியில வேலை செஞ்சேன். பணி ஓய்வுக்கு பின் என் சொந்த ஊரான திருப்பூருக்கு வந்தேன். உடம்பும் சரியில்லாம போச்சு. என்னை கவனிச்சக்கவும் யாருமில்ல; இங்க வந்துட்டேன். நல்லப்பன், 87, முதியோர் காப்பகவாசி: நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கல. கேரளாவுல தான் விவசாய கூலியாக ரொம்ப வருஷம் இருந்தேன். அப்புறம் வயசான பிறகு, உடம்புக்கு முடியல. கடைசி காலத்துல சொந்த ஊரான திருப்பூருக்கு போயிடலாம்ன்னு நினைச்சு இங்க வந்தேன். என்னை கவனிச்சுக்க யாரும் இல்லாததால, அவிநாசி போலீஸ் ஸ்டேஷன்ல போய், ஆதரவு கேட்டேன்; இங்கு கொண்டு வந்து சேர்த்து விட்டாங்க. எந்த குறையும் இல்லாம நிம்மதியாக இருக்கேன்.