உத்தர பிரதேச மாநிலம், அயோத்தியில், ராமர் கோவிலின் கட்டுமானம் நிறைவடைந்ததை குறிக்கும் வகையில் கோவிலின் பிரதான கோபுர உச்சியில் காவிக் கொடியை ஏற்றி வைத்து சொற்பொழிவு ஆற்றிய போது, பிரதமர் இவ்வாறு தெரிவித்துள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது. 'ஜனநாயகத்தை இந்தியா வெளிநாட்டிலிருந்து ஏற்றுக் கொண்டது என்ற கருத்து தவறானது. இந்தியாவே ஜனநாயகத்தின் பிறப்பிடம். அது நம் மரபணுவில் உள்ளது.

'அந்தக் காலத்தில் மக்கள் தங்கள் ஆட்சியாளர்களை எவ்வாறு தேர்ந்தெடுத்தனர் என்பதையும், ஜனநாயக ரீதியாக ஆட்சி எவ்வாறு நடத்தப்பட்டது என்பதையும், தமிழகத்தின் உத்திரமேரூர் கல்வெட்டு பதிவு செய்துள்ளது' என்று, அயோத்தி ராமர் கோவிலின் கட்டுமானம் நிறைவடைந்ததைக் குறிக்கும் வகையில், கோவிலின் பிரதானக் கோபுர உச்சியில் காவிக் கொடியை ஏற்றி வைத்து சொற்பொழிவு ஆற்றினார்.

உத்திரமேரூர், தமிழ்நாட்டின் காஞ்சிபுரம் மாவட்டத்தில் உள்ள ஒரு பேரூராட்சி. இப்பகுதி, பழமையான கோவில்கள் மற்றும் சோழர் கால குடவோலை தேர்தல் முறை பற்றிய கல்வெட்டுகளுக்குப் பெயர் பெற்றது; 'சதுர்வேதிமங்கலம்' என்ற பெயரும் இதற்கு உண்டு.

உத்திரமேரூரின் மையப் பகுதியில், தமிழர் கலைப்பாணியில் அமைந்துள்ள வைகுந்தப் பெருமாள் கோவில், கி.பி., 731- - 796 ஆண்டு ஆட்சி நடத்திய பல்லவ மன்னன் இரண்டாம் நந்திவர்மனால், 8ம் நுாற்றாண்டில் கட்டப்பட்டது.

இங்குள்ள கல்வெட்டுகளில், பல்லவ மன்னன் இரண்டாம் நந்திவர்மன் பெயரே, முதன்முதலில் இடம் பெற்றுள்ளது. கி.பி., 907 முதல் 955 வரை ஆண்ட, முதலாம் பராந்தக சோழனின், 12ம் ஆட்சி ஆண்டிலும், 14ம் ஆட்சி ஆண்டிலும் பொறிக்கப்பட்டுள்ள கல்வெட்டுகளையும் இங்கு காண முடியும். உத்திரமேரூர் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த பேரூராட்சி. இங்கு, நான்கு பல்லவ மன்னர்களின் ஆட்சிக்காலத்தைச் சேர்ந்த, 25 கல்வெட்டுகள் கண்டறியப்பட்டுள்ளன. ஒன்பதாம் நுாற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், சோழர்கள் இப்பகுதியைக் கைப்பற்றினர்.

முதலாம் பராந்தக சோழன் - கி.பி., 907 - 950; முதலாம் இராஜராஜ சோழன் - கி.பி., 985 - 1014; முதலாம் இராஜேந்திர சோழன் - கி.பி., 1012 - 1044 மற்றும் குலோத்துங்க சோழன் 1 - 1070 - 1120 காலத்திய கல்வெட்டுகள், கோவில்களுக்கு வழங்கிய பல்வேறு கொடைகளைப் பதிவு செய்து உள்ளன. உத்திரமேரூர் சதுர்வேதிமங்கலம், ராஜசந்திரசோழ சதுர்வேதிமங்கலம், விஜயகண்டகோபால சதுர்வேதிமங்கலம், வடமேரு மங்கை, உத்திரமேரூர், பாண்டவவன, பஞ்சவரத க்ஷேத்திரம் ஆகிய பெயர்களில் இப்பகுதி அழைக்கப்பட்டுள்ளது.

உத்திரமேருர் கிராமமும், அதைச் சுற்றியுள்ள பகுதியும், 13ம் நுாற்றாண்டில், பாண்டியர் ஆட்சியின் கீழ் வந்தது. தொடர்ந்து, தெலுங்கு சோழ மரபைச் சேர்ந்த விஜய கந்தகோபாலன் இப்பகுதியைத் தன் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டு வந்தார். இக்கிராமத்திற்கு, 'கந்தகோபால சதுர்வேதி மங்கலம்' என்றும் பெயர் சூட்டினர்.

வைகுந்தப் பெருமாள் கோவில் மகாசபை மண்டபம்

முதலாம் பராந்தக சோழனின் ஆட்சிக் காலத்தில், கி.பி., 920ம் ஆண்டில் பொறிக்கப்பட்ட குடவோலை தேர்தல் முறை கல்வெட்டு, இந்திய வரலாற்றில் ஒரு சிறந்த ஆவணம். இது, 1105 ஆண்டுகளுக்கு முன் செயல்பட்ட உத்திர மேரூர் மகாசபையின் எழுதப்பட்ட அரசியலமைப்பாகும்.

அரசியலமைப்பு மற்றும் குடவோலை தேர்தல் நடைமுறைகள் குறித்து, 11 மற்றும் 14ம் ஆட்சியாண்டுகளில் வெளியிடப்பட்ட முதலாம் பராந்தக சோழனின் அரசு ஆணைகள் தொடர்பாக, உத்திரமேரூர் சதுர்வேதிமங்கலம் மகா சபையின் பொதுக்குழுக் கூட்ட அமர்வில் நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானங்களை, இரண்டு கல்வெட்டுகள் விவரிக்கின்றன.

உத்திரமேரூர் சதுர்வேதி மங்கலத்தின், 30 குடும்பங்களுக்கான சபை உறுப்பினர்கள் கூடி மகா சபை நடத்தி, தேர்தலில் வேட்பாளர்களின் தகுதி, தேர்தல் நடைமுறைகள் குறித்து தீர்வு கண்டனர். ஜனநாயகத்தின் ஆணிவேர், தமிழகத்தில் இருந்து புறப்பட்டு இருக்கிறது என்பதை, இந்தக் கல்வெட்டுகள் மிகச் சரியாகப் படம் பிடித்துக் காட்டுகின்றன.

தேர்தல் முறை எப்படி இருந்தது?

தகுதி இருக்கும் உறுப்பினர்களின் பெயர்களைத் தனித்தனியாக ஒவ்வொரு குடும்பமும் ஓலையில் எழுதி, அதை ஒரு குடத்தில் போடுவர். எல்லாரும் ஓட்டளித்த பின், குடத்தின் வாயைக் கட்டி விடுவர். தேர்தல் முடிந்த பின், ஊரில் உள்ள அனைவரும் கூடியிருக்க வேண்டும். ஊர் பூசாரிகளும் அங்கு இருக்க வேண்டும்.

அப்படி இருக்கும் பூசாரிகளில், வயதான ஒருவர், ஓலைகள் நிரம்பிய குடத்தைத் துாக்கி, எல்லாரும் நன்கு பார்க்கும்படி காட்ட வேண்டும். பின்பு அந்தக் குடத்தை குலுக்கி, அங்கு இருக்கும் சிறு வயது பாலகன் ஒருவனைக் கொண்டு, ஓலையை எடுக்கச் சொல்வர்.அந்த ஓலையில் உள்ள பெயர் வாசிக்கப்பட்டு, எழுதிக் கொள்ளப்படும். இதுபோலவே, எல்லா காரியத்திற்கும் உறுப்பினர்கள் தேர்வு செய்யப்படுவர்.

கல்வி அறிவு பெற்றிருக்க வேண்டும். அதோடு மட்டுமல்லாமல் சொந்தமாக நிலமும் இருக்க வேண்டும். வேகத்தில் சொன்னபடி ஒழுக்கத்துடன் வாழ்க்கையை நடத்தியவராக இருப்பது மிக அவசியம்

வேட்பாளராகத் தகுதி உடையவர் யார்?

'கால் நிலத்துக்கு மேல் அரை நிலம் உடையவர்; தன் மனையிலேயே வீடு எடுத்துக் கொண்டுள்ளவர்; வயது வரம்பு 70 வயதிற்குக் கீழே 35 வயதிற்கு மேலே; மந்திர பிராம்மணம் வல்லான் அறிஞன், ஓதுவித்தறிவான் அல்லது அரைக்கால் நிலமே உடையான் எனினும் ஒரு வேதம் வல்லான் கல்வியிற் சிறந்தோன் அவர்களிலும் காரியத்தில் நிபுணனாக இருக்க வேண்டும்.

'ஆசாரம் உடையான், பொருள் சுத்தம் மனச் சுத்தம் உடையான்' என்று கல்வெட்டு கூறுகிறது. கல்வி அறிவு பெற்றிருக்க வேண்டும். அதோடு மட்டுமல்லாமல் சொந்தமாக நிலமும் இருக்க வேண்டும். வேதத்தில் சொன்னபடி ஒழுக்கத்துடன் வாழ்க்கையை நடத்தியவராக இருப்பது மிக அவசியம்.

வேதம் கற்றுணர்ந்த பண்டிதர்கள், தெய்வீக சிந்தனையோடு, நேர்மையான வழியில் பொருள் சேர்த்தவர்கள் ஆகியோர், தேர்தலில் போட்டியிடத் தகுதி உடையவர்கள் என்பதை, கல்வெட்டின் மூலம் அறிய முடிகிறது.

வேட்பாளராக யாருக்குத் தகுதி கிடையாது?

கையூட்டு செய்தவன், பாதகம் செய்து பிராயச்சித்தம் செய்து சுத்தன் ஆனவன், பிறரின் பொருள்களைக் கவர்ந்தவன், கிராம வாரியத்தில் கணக்கு காட்டாது இருந்தவர் மற்றும் குற்றம் இழைத்தவர் போன்றவர்களுக்கு ஓட்டுரிமை கிடையாது. அதுமட்டுமல்ல மேலே சொன்ன நபர்களுடன் தொடர்புடைய அவனது நெருங்கிய உறவினர்களுக்கும், போட்டியிடவும் தகுதியில்லை; ஓட்டளிக்கவும் தகுதி இல்லை!

முடிவுகளை அறிவிக்கும் போது, குறிப்பாக, ஓலையை வாங்கும் முறை சிறப்பாகக் கையாளப்பட்டது. யாரேனும் ஒரு சிறுபிள்ளையால், ஓலை ஒவ்வொன்றாக குடத்தில் இருந்து எடுக்கப்படும். தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட வேட்பாளரின் பெயர் எழுதப்பட்ட ஓலையை, நடுநிலையாளர் கையில் வாங்கும் போது, ஐந்து விரலும் நீட்டியபடி அகலமாக வைத்து, உள்ளங்கையில் வாங்க வேண்டும்.

அவ்வாறு ஏற்றுக்கொண்ட ஓலையை வாசித்து, மற்றவர்களும் வாசிக்க வேண்டும் என்று விதிகள் அமைக்கப்பட்டு இருந்தன. ஆகவே, தேர்தல் முறையில் குளறுபடி நடந்தது என்று யாரும் சொல்ல முடியாது! தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டவர், பதவிக்காலத்தில் இடையில் தவறு செய்தால், உடனே பதவியிலிருந்து விலக்கக் கூடிய நடைமுறை அமைந்திருந்ததையும் உத்திரமேரூர் கல்வெட்டு தெரிவிக்கிறது.

துாய்மைப் பணிக்கும் வழி உண்டு இங்கே!

உத்திரமேரூர் கல்வெட்டில் இன்னொரு முக்கியமான அம்சமும் உள்ளது. இன்றைய காலத்தில் நம் கிராமங்களில் துாய்மை பற்றியும், சுகாதாரத்தைப் பற்றியும், வளர்ச்சி பற்றியும் பேசி வருகிறோம். குப்பைகளை எரிப்பதற்கு தனிக் கிடங்குகள் இருந்தன; மாட்டுச் சாணத்தைச் சேமிக்க, தனி எரு கிடங்குகளும் ஏற்படுத்தப்பட்டன என்று சொல்லும் கல்வெட்டு, ஊராட்சி நிர்வாகம் மிகத் துாய்மையாக இருந்ததற்கு எடுத்துக்காட்டாக உள்ளது. உத்திரமேரூரில் மட்டுமில்லாமல், சோழ நாட்டில் பல்வேறு இடங்களிலும் இதுபோன்ற கல்வெட்டுகள் கிடைத்திருப்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.

நெல்லை மாவட்டத்திலும்

தமிழ்நாட்டில், 1,200 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தேர்தல் நடந்துள்ளது. அதிலும், பாண்டியர்கள் ஆட்சியில், திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் நடந்து உள்ளது. 'தேர்தல் தொடர்பான வரலாறு என்றாலே பெரும்பான்மையானவர்கள் உத்திரமேரூர் கல்வெட்டை மேற்கோள் காட்டி பேசி வருகின்றனர்.

ஆனால், அதற்கு 200 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே, கி.பி. 8-ம் நுாற்றாண்டிலேயே, திருநெல்வேலி மாவட்டம், மானுார் கிராமத்தில், கி.பி., 768 - 815ம் ஆண்டுகளின் பாண்டிய மன்னன் மாறன் சடையனின் ஆட்சிக் காலத்தைச் சேர்ந்த, முக்கியமான கல்வெட்டு ஒன்று உள்ளது.

ஒருவருக்கு ஒரே ஒரு முறை மட்டும் தான் தேர்தலில் போட்டியிட வாய்ப்பு அளிக்கப்பட்டது. அதிலும் ஐந்தாண்டுகள் மட்டும் தான் அவர் அந்த பணியைச் செய்ய முடியும் என்று அழுத்தம் திருத்தமாகச் சொல்கிறது.

மன்னர் ஆட்சியிலும், மக்களாட்சி நடைபெற்றது என்பதை விளக்கும் கல்வெட்டு இது. திருநெல்வேலியிலிருந்து 15 கி.மீ தொலைவில், மானுார் என்ற சிற்றுார் உள்ளது. அந்த ஊரில், அம்பலவாணசுவாமி கோவிலில் உள்ள மண்டபத் துாண் ஒன்றில், பாண்டியர் காலத்தைச் சேர்ந்த, வட்டெழுத்துக் கல்வெட்டு உள்ளது. மாறன் சடையனின் 35ம் ஆட்சியாண்டில் நடந்த தேர்தலைப் பற்றிய முழு விவரத்தையும் தெரிவிக்கிறது.

இந்த மன்னன், பராந்தக நெடுஞ்சடைய வரகுணன் எனவும் அழைக்கப்படுகிறான். மானுாரில் உள்ள இந்தக் கல்வெட்டை, ஒரு பொக்கிஷம் எனலாம். காரணம், கிராம சபையில் எப்படி உறுப்பினர்களைத் தேர்வு செய்வது என இந்தக் கல்வெட்டுத் தெளிவாக விளக்குகிறது.அந்தக் கிராம சபையை, 'மானநிலை நல்லுார் மகாசபை' என அழைக்கின்றனர். மானுார் என்று தற்போது அழைக்கப்படும் இந்த ஊர், அக்காலத்தில், 'மானநிலை நல்லுார்' என்று அழைக்கப்பட்டது.

இந்தச் சபைக்கு உறுப்பினராவதற்கு, கீழ்கண்ட தகுதிகள் அவசியம் என்பதை, 'ஸ்வஸ்தி ஸ்ரீ கோமாறஞ்ச டையருக்கு யாண்டு முப்பதஞ்சு' எனத் தொடங்கும் கல்வெட்டில் அறிய முடிகிறது.

* வேட்பாளர்கள், 35 முதல், 70 வயதுக்குள் இருக்க வேண்டும்.

* கல்வி அறிவு பெற்றவர்களாக இருக்க வேண்டும்.

* வயது அதிகமானவர்களுக்குத் தேர்தலில் போட்டியிட வாய்ப்பில்லை.

* கல்வி மட்டுமல்ல; வருமானம் ஈட்டி, அரசுக்கு வரி கட்டுபவராகவும் இருக்க வேண்டும்.

* வரி கட்டினால் மட்டும் போதாது; ஊருக்கு நன்மை செய்ய கொண்டு வரப்படும் திட்டங்களை, முடிக்கும் திறமைசாலிகளாகவும் இருக்க வேண்டும்.

* போட்டியிடும் ஆண்டுக்கு முன்பான ஐந்தாண்டுகளில், எந்தப் பொதுநல அரசு பணியிலும் இருந்திருக்கக் கூடாது.

* இப்படி தான் விதிமுறைகள் வகுக்கப்பட்டுள்ளன.

உத்திரமேரூர் கல்வெட்டில் இருப்பதைப் போன்றே, யாருக்கெல்லாம் தகுதி கிடையாது என்பதையும், இந்தக் கல்வெட்டு அதே முறையில் சொல்கிறது. காலத்தால் முந்தியது, இந்தக் கல்வெட்டுதான். உத்திரமேரூர் கல்வெட்டில் இல்லாத இன்னொரு சிறப்பு அம்சம் இதில் என்னவென்றால், ஒருவருக்கு ஒரே ஒரு முறை மட்டும் தான் தேர்தலில் போட்டியிட வாய்ப்பு அளிக்கப்பட்டது.

அதிலும் ஐந்தாண்டுகள் மட்டும் தான் அவர் அந்தப் பணியைச் செய்ய முடியும் என்று அழுத்தம் திருத்தமாகச் சொல்கிறது. உத்திரமேரூர் கல்வெட்டு தான், மக்களிடையே அதிகமாகப் பிரசித்தி பெற்றுள்ளது; மானுார் கல்வெட்டு அந்த அளவுக்கு மக்களிடம் எடுத்துச் செல்லப்படவில்லை.சோழர்களுக்கு முன்பாகவே பாண்டியர்கள், முறையான தேர்தலைப் பற்றி சரியாகவே சிந்தித்திருக்கின்றனர் என்று, இந்த இரு கல்வெட்டுகளையும் ஒப்பிடும்போது தெரிய வருகிறது.

கீழாம்பூர் சங்கரசுப்பிரமணியன்,

கட்டுரையாளர்: கலைமகள் மாத இதழின் ஆசிரியர்.

kizhambur@gmail.com